Φοιτητές έρχονται αντιμέτωποι με την αστυνομία κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας για την απαίτηση ενός δίκαιου συστήματος
για τις θέσεις εργασίας στο Δημόσιο, στη Ντάκα του Μπαγκλαντές, στις 11 Ιουλίου 2024.
(Munir Uz Zaman / AFP μέσω Getty Images)
Οι διαδηλωτές στο Μπανγκλαντές θέλουν να σταματήσει η κρατική καταστολή
Για το Jacobin, ο Promise Li μίλησε με τη Lydia Silva, ακτιβίστρια από το Μπαγκλαντές, μέλος της Ομοσπονδίας Bangladesh Krishok και της Bangladesh Chhatra Shava, για τις απαρχές του κινήματος διαμαρτυρίας, τον πιθανό αντίκτυπό του στην πολιτική στο Μπαγκλαντές και την κατάσταση των αριστερών δυνάμεων στη χώρα.
Promise Li: Μπορείτε να περιγράψετε γιατί ξέσπασαν οι μαζικές διαμαρτυρίες κατά της κυβέρνησης της Σέιχ Χασίνα; Ποια ήταν η αντίδραση της κυβέρνησης;
Lydia Silva: Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν όταν το Ανώτατο Δικαστήριο του Μπαγκλαντές αναβίωσε μια ποσόστωση που διατηρεί το 30% των θέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα για τους απογόνους των μαχητών της ελευθερίας που συμμετείχαν στον πόλεμο ανεξαρτησίας του Μπαγκλαντές, ανατρέποντας μια μεταρρύθμιση στο σύστημα των ποσοστώσεων που κέρδισε ο λαός το 2018.
Αυτό το σύστημα ποσόστωσης ξεκίνησε το 1972, όταν ο Σεΐχης Μουτζιμπούρ Ραχμάν, ο βασικός ηγέτης του κινήματος ανεξαρτησίας, το εισήγαγε σε μια χώρα που είχε πληγεί από τον πόλεμο για να προσφέρει αναγνώριση σε όσους πολέμησαν στον αγώνα για την ανεξαρτησία. Ωστόσο, υπήρξε από την αρχή δυσαρέσκεια εναντίον του, και έκτοτε υπάρχουν κινήματα κατά του συστήματος ποσόστωσης κατά καιρούς, όπως οι μαζικές διαμαρτυρίες το 2008 και το 2013 που δεν είχαν επιτυχία.
Το 2018, η ποσόστωση παρέμενε στο 56%: 30% για τους απογόνους των μαχητών της ελευθερίας, 10% για τις γυναίκες, 5% για τις εθνοτικές μειονότητες, 10% για συγκεκριμένες περιοχές και 1% για τα άτομα με αναπηρία, αφήνοντας 44% για τους υποψηφίους με βάση την αξία τους. Αυτό σήμαινε ότι οι φοιτητές της εργατικής τάξης με υψηλές βαθμολογίες θα μπορούσαν να στερηθούν θέσεις εργασίας και ευκαιρίες από εκείνους που είχαν τα προνόμια της ποσόστωσης.
Οι φοιτητές ηγήθηκαν ενός μαζικού κινήματος κατά της ποσόστωσης εκείνη τη χρονιά και κέρδισαν σημαντική δημόσια υποστήριξη. Υποχρέωσαν με επιτυχία την κυβέρνηση να μειώσει την ποσόστωση για τις κυβερνητικές θέσεις εργασίας. Όμως, τα προβλήματα παρέμεναν όσον αφορά τη δίκαιη εφαρμογή του συστήματος της ποσόστωσης.
Τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους, το Ανώτατο Δικαστήριο ανέτρεψε τις μεταρρυθμίσεις του 2018, γεγονός που ανανέωσε το κίνημα των φοιτητών κατά της ποσόστωσης. Αρχικά, το κίνημα περιοριζόταν στα δημόσια πανεπιστήμια. Η κυβέρνηση της Σέιχ Χασίνα απάντησε με βία και αρνήθηκε να ξεκινήσει διάλογο με τους ηγέτες των φοιτητών, κάτι που θα μπορούσε να είχε γλιτώσει τη χώρα από τις φρικαλεότητες που είδαμε τις τελευταίες εβδομάδες. Αντ' αυτού, η κυβέρνηση περίμενε σιωπηλά την ετυμηγορία του δικαστηρίου και αγνόησε το πανεπιστημιακό κίνημα.
Επιπλέον, η Χασίνα εξόργισε ακόμη περισσότερο τους διαδηλωτές φοιτητές ρωτώντας στην εθνική τηλεόραση: "Αν τα εγγόνια των μαχητών της ελευθερίας δεν λαμβάνουν τα οφέλη της ποσόστωσης, θα πρέπει τα εγγόνια των Ραζάκαρ να λάβουν το όφελος;". Ο όρος "Ραζάκαρ" είναι ένας υποτιμητικός όρος που αναφέρεται σε όσους βοήθησαν τον πακιστανικό στρατό στη δολοφονική καταστολή των μαχητών της ελευθερίας του Μπαγκλαντές κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1971.
Οι φοιτητές θεώρησαν ότι η Χασίνα συκοφαντεί το κίνημά τους ως προδοτικό, απαντώντας με το σύνθημα: "Ami ke? Tumi ke? Razakar! Razakar! Ke bolechhe? Ke bolechhe; Shwoirachar! Shwoirachar!"("Ποιος είμαι εγώ; Ποιός είσαι εσύ; Ραζάκαρ! Ραζάκαρ! Ποιος το λέει αυτό; Ποιος το λέει αυτό; Δικτάτορας! Δικτάτορας!"). Αν και, κατά τη γνώμη μου, το κίνημα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει πιο στρατηγικά συνθήματα που να μας απομακρύνουν από τους προδότες του 1971 και να δώσουν λιγότερο χώρο για κριτική -οι φιλοκυβερνητικές δυνάμεις το χρησιμοποίησαν ως όπλο για να υποβαθμίσουν περαιτέρω τα αιτήματα του κινήματος.
Η Chhatra League, η φοιτητική πτέρυγα της κυβερνώσας Awami League της Χασίνα, έχει μακρά ιστορία επιθέσεων εναντίον επικριτών και κινημάτων. Στα μέλη της δόθηκε το πράσινο φως από έναν υπουργό της Awami League στην εθνική τηλεόραση για να "φιμώσουν τους διαδηλωτές". Είδαμε πολλούς φοιτητές να σκοτώνονται από πυροβολισμό σε βίντεο που κυκλοφόρησαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αν και ο ίδιος υπουργός αρνήθηκε ότι έγιναν τέτοιες δολοφονίες.
Το αν οι δολοφονίες έγιναν από την Chhatra League ή από άλλες ομάδες της αντιπολίτευσης που εκμεταλλεύτηκαν αυτές τις προκλήσεις σε περίοδο απελπισίας, μένει να επιβεβαιωθεί. Το μόνο που γνωρίζουμε τώρα είναι ότι πολλοί είναι οι νεκροί και οι τραυματίες, αφού οι διαδηλώσεις κλιμακώθηκαν γρήγορα και εξαπλώθηκαν σε όλη τη χώρα, από φοιτητές ιδιωτικών πανεπιστημίων μέχρι άλλους πολίτες.
Η κυβέρνηση προσπάθησε αρχικά να καταστείλει τις διαμαρτυρίες κλείνοντας όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ενώ βασάνισε και κακοποίησε βάναυσα τους διαδηλωτές. Αναπτύχθηκαν στρατιωτικοί και συνοριοφύλακες, και κήρυξαν πανεθνική απαγόρευση κυκλοφορίας με πυροβολισμούς και έκλεισαν το διαδίκτυο και τις τηλεφωνικές επικοινωνίες σε όλη τη χώρα. Η κυβέρνηση καταγράφει πλέον πάνω από διακόσιους διαδηλωτές νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες.
Promise Li: Τι είναι το μοναδικό στις φετινές διαμαρτυρίες κατά του συστήματος των ποσοστώσεων; Μπορείτε να πείτε περισσότερα για τη σχέση των φοιτητικών ηγετών με άλλες ομάδες της αντιπολίτευσης; Πώς θα χαρακτηρίζατε την πολιτική σύνθεση της ευρύτερης αντιπολίτευσης κατά της Χασίνα;
Lydia Silva: Αυτή τη φορά, οι διαμαρτυρίες για τη μεταρρύθμιση της ποσόστωσης εκφράζουν την παρατεταμένη απογοήτευση που νιώθουν οι νέοι και άλλοι άνθρωποι της εργατικής τάξης απέναντι στην κυβέρνηση. Οι εθνικές μας εκλογές είναι όλο και πιο άδικες και η κυβέρνηση γίνεται πιο αυταρχική από ποτέ.
Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες απόφοιτοι κάθε χρόνο που περιφέρονται στους δρόμους άνεργοι και πολλοί ελπίζουν να εξασφαλίσουν θέσεις εργασίας στο δημόσιο. Υπάρχει επίσης εκτεταμένη διαφθορά σε κάθε πιθανό κυβερνητικό τομέα. Επιπλέον, το Μπαγκλαντές έχει και άλλα οικονομικά προβλήματα, όπως ο αυξανόμενος πληθωρισμός και το κόστος ζωής, παράλληλα με την κακοδιαχείριση της κυβέρνησης και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Όλα αυτά είναι παράγοντες που συνέβαλαν στις διαμαρτυρίες για τη μεταρρύθμιση της ποσόστωσης. Μπορεί τα τελευταία χρόνια να υπήρξαν νέα αναπτυξιακά έργα όπως η γέφυρα Πάντμα, η σήραγγα Καρναφούλι και ο σιδηρόδρομος του μετρό της Ντάκα, αλλά χρειάζονται περισσότερα για να αντισταθμιστεί η καθημερινή εκμετάλλευση που αντιμετωπίζουν οι κατώτερες τάξεις που αγωνίζονται να συμβαδίσουν με τα ελάχιστα πρότυπα διαβίωσης. Αυτό που ήταν ένα κίνημα για να αγωνιστεί για μια δίκαιη ευκαιρία για τους εργαζόμενους να αποκτήσουν κρατικές θέσεις εργασίας χωρίς διακρίσεις το 2018 έχει γίνει μια ευρύτερη κινητοποίηση που μιλάει για εκτεταμένα συστημικά ζητήματα.
Από την ανεξαρτησία του Μπαγκλαντές, τα κινήματα νεολαίας και φοιτητών αποτελούν τη ραχοκοκαλιά των μαζικών αγώνων ενάντια στις εκάστοτε κυβερνήσεις. Ένας ευρύς συνασπισμός κομμάτων της αντιπολίτευσης και οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων αριστερών και προοδευτικών ομάδων, υποστηρίζει σήμερα τους φοιτητές. Οι ηγέτες των φοιτητών ήταν ξεκάθαροι από την αρχή ότι οι φοιτητές θα πρέπει να έχουν προτεραιότητα στη συμμετοχή τους στο κίνημα, ανεξάρτητα από την πολιτική φοιτητική πτέρυγα στην οποία ανήκουν. Οι συμμετέχοντες ενθαρρύνονται να κρατήσουν στην άκρη τις πολιτικές τους διαφορές σε αυτό το ευρύ κίνημα.
Ωστόσο, τα κύρια κόμματα της αντιπολίτευσης και οι φοιτητικές τους πτέρυγες - το δεξιό Εθνικιστικό Κόμμα του Μπαγκλαντές (BNP) και το ισλαμιστικό Jamaat-e-Islami (γνωστό και ως "Jamaat-Shibir" όταν αναφέρεται μαζί με τη φοιτητική του πτέρυγα, Islami Chhatra Shibir) - εργαλειοποιούν το ευρύ φοιτητικό κίνημα, επωφελούμενα από την πολιτική αστάθεια για να θέσουν σε κίνηση τα δικά τους σχέδια εναντίον της Awami League.
Οι πολιτικές του BNP δεν ήταν ευνοϊκές για την εργατική τάξη, όπως και η πτέρυγα της νεολαίας του δεν έχει αντιμετωπίσει τις ανάγκες των νέων γύρω από την ανεργία και την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Επικεντρώνονται στην υποστήριξη μεγάλων έργων υποδομής, αλλά με ελάχιστη προσοχή στην οικονομική ανάπτυξη της βάσης. Η διακυβέρνησή τους στο παρελθόν είχε επίσης γνωρίσει εκτεταμένη διαφθορά και αστάθεια.
Από την πλευρά της, η Jamaat-Shibir έχει προσπαθήσει να προωθήσει φονταμενταλιστικές ισλαμικές πολιτικές, με υπουργούς να συγκρίνουν τις γυναίκες με καταναλωτικά αγαθά και να απειλούν το δικαίωμα των γυναικών να εργάζονται επειδή δεν φορούν μπούργκα. Οι ιδρυτές τους ήταν οι πραγματικοί Ραζάκαρς που αντιτάχθηκαν στον αγώνα για την ανεξαρτησία του Μπαγκλαντές και διέπραξαν πολλά εγκλήματα κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Στο παρελθόν, το BNP συμμάχησε με το Jamaat-Shibir, διορίζοντας μάλιστα ορισμένους από αυτούς τους εγκληματίες πολέμου ως υπουργούς. Η Jamaat-Shibir διείσδυσε στο κίνημα για να πραγματοποιήσει ανεύθυνα ένοπλες επιθέσεις εναντίον κρατικών περιουσιακών στοιχείων και προσωπικού για να δημιουργήσει περισσότερες εντάσεις μεταξύ της κυβέρνησης και των διαδηλωτών φοιτητών. Συμμετείχα στις μαζικές διαμαρτυρίες το 2013 ως μαθήτρια δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που ζητούσε δικαιοσύνη κατά του Abdul Quader Mollah και άλλων μη διωκόμενων εγκληματιών πολέμου της Jamaat-Shibir και έγινα μάρτυρας της βίας και του χάους που προκάλεσαν οι υποστηρικτές της Jamaat-Shibir στις αντιδιαδηλώσεις τους.
Promise Li: Ποια είναι η κατάσταση της Αριστεράς στο Μπαγκλαντές και ποιος είναι ο ρόλος των αριστερών και σοσιαλιστικών οργανώσεων στην αντιπολίτευση και σε αυτό το φοιτητικό κίνημα;
Lydia Silva: Δυστυχώς, η Αριστερά του Μπαγκλαντές έχει χάσει τη σημασία της τα τελευταία χρόνια λόγω ιδεολογικών διαιρέσεων ή των συμμαχιών ορισμένων ομάδων με το κυβερνών κόμμα. Τα δύο μεγαλύτερα αριστερά κόμματα - το Κόμμα των Εργαζομένων και το Jatiya Samajtantrik Dal (JASAD) - έχουν συνδεθεί με την Awami League, γεγονός που έχει συμβάλει στη διαίρεση της Αριστεράς.
Το Κόμμα των Εργαζομένων είναι ένας μαρξιστικός-λενινιστικός σχηματισμός που σχηματίστηκε από έναν ευρύ συνασπισμό αριστερών ομάδων τη δεκαετία του 1980 και εξακολουθεί να έχει δεσμούς με ορισμένους αγώνες εργατικών, αγροτικών και περιθωριοποιημένων ομάδων. Το JASAD είναι ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα που υποστηρίζει μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο του αστικού συστήματος, δίνοντας έμφαση στην προώθηση των πολιτικών πρόνοιας και άλλων αιτιών κοινωνικής δικαιοσύνης.
Αν και η Awami League ήταν πάντα ιδεολογικά κεντρώα και εθνικιστική, προσπάθησε να συμμαχήσει στρατηγικά με τμήματα της Αριστεράς για να αντιμετωπίσει ζητήματα όπως ο δεξιός φονταμενταλισμός, ιδίως με την ανάπτυξη των τρομοκρατικών δραστηριοτήτων που συνδέονται με την Αλ Κάιντα. Επειδή δεν υπήρχαν πολλές προοπτικές για την οικοδόμηση μιας λαϊκής αριστερής εναλλακτικής λύσης, το Κόμμα των Εργατών και το JASAD δημιούργησαν συμμαχίες με την Awami League για να αντιμετωπίσουν το BNP και τις φονταμενταλιστικές ομάδες.
Εκτός της κοινοβουλευτικής αριστεράς, άλλες αριστερές οργανώσεις προσθέτουν μια κριτική φωνή στην αντιπολίτευση εστιάζοντας σε θέματα οικονομικής ανισότητας και δικαιωμάτων των αγροτών και των εργαζομένων. Η Αριστερή Δημοκρατική Συμμαχία είναι ένας συνασπισμός μερικών μικρότερων αριστερών ομάδων. Ενώ κάθε μία από αυτές δραστηριοποιείται στα κοινωνικά κινήματα, όπως το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Μπαγκλαντές, δεν είναι σαφές πόσο αποτελεσματικός είναι ο συνασπισμός όσον αφορά τη γενικότερη εικόνα. Το παλαιότερο εν ενεργεία αριστερό κόμμα στο Μπανγκλαντές, το Κομμουνιστικό Κόμμα του Μπανγκλαντές (ΚΚΜ), εξακολουθεί να αντιτίθεται ενεργά στην εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά πάσχει από αδύναμη ηγεσία και επίσης από εσωτερικές διαιρέσεις.
Η Αριστερά στο Μπαγκλαντές έχει αποδυναμωθεί με την πάροδο του χρόνου, καθώς τα κόμματα συνεχίζουν να δημιουργούν διασπάσεις αντί να ενοποιούνται. Αυτό είναι ατυχές, διότι η Αριστερά του Μπαγκλαντές έχει δείξει ότι όταν είμαστε ενωμένοι, μπορούμε να γίνουμε μια καθοριστική φωνή. Ομάδες της Αριστεράς έχουν ενωθεί με εργατικά, αγροτικά και μειονοτικά κινήματα για αυξήσεις μισθών και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Πολλοί από εμάς έχουμε συνεργαστεί για να ασκήσουμε πίεση ενάντια στην εκχώρηση από την κυβέρνηση των φυσικών μας πόρων, όπως το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, σε ξένες χώρες.
Το Μπαγκλαντές εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό οικονομικά από τη βιομηχανία ενδυμάτων, και τα αριστερά κόμματα υπήρξαν μια ζωτική παρουσία μεταξύ των εργατών και των συνδικάτων ενδυμάτων. Μαζί με τους ηγέτες και τις οργανώσεις των εργαζομένων, οι αριστερές ομάδες απαίτησαν από την κυβέρνηση να αυξήσει τους μισθούς των εργαζομένων στα ενδύματα. Πέρυσι, οι εργάτες ενδυμάτων κέρδισαν αύξηση του κατώτατου μισθού από 8.000 σε 12.500 BDT (αν και αυτό ήταν πολύ λιγότερο από το αρχικό τους αίτημα).
Promise Li: Η οργάνωσή σας, η Bangladesh Krishok Federation, αποτελεί βασική δύναμη στην οργάνωση ακτημόνων αγροτών και άλλων περιθωριοποιημένων ομάδων εδώ και δεκαετίες. Μπορείτε να πείτε περισσότερα για το έργο της οργάνωσης σας και πώς αυτό σχετίζεται με την οργάνωση της νεολαίας και των φοιτητών;
Lydia Silva: Η Ομοσπονδία Bangladesh Krishok Federation (BKF) έχει 1,6 εκατομμύρια μέλη σε σαράντα εννέα περιφέρειες του Μπαγκλαντές. Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμά μας είναι να κινητοποιήσουμε τους αγρότες και τους ακτήμονες για να αγωνιστούν για μια γνήσια και ολοκληρωμένη αγροτική μεταρρύθμιση στη χώρα, ώστε να έχουν πρόσβαση σε καλλιεργήσιμη γη και διατροφική κυριαρχία και να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια.
Υποστηρίζουμε επίσης τους μικρούς αγρότες στις προσπάθειές τους να επιτύχουν δικαιότερες τιμές για τα γεωργικά τους προϊόντα, οργανώνουμε τράπεζες ποιοτικών σπόρων για ανταλλαγή μεταξύ των αγροτών και συνδέουμε τους φτωχούς αγρότες με τις δημόσιες υπηρεσίες. Η BKF παρέχει επίσης νομικές και ιατρικές υπηρεσίες για τα μέλη μας, ιδίως για εκείνους που δέχονται επιθέσεις από μικροαστούς γαιοκτήμονες και για εκείνους που αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τη συμμετοχή τους σε κινήματα κατάληψης γης khas (αχρησιμοποίητης, κρατικής ιδιοκτησίας). Μέσω της αγωνιστικής δράσης, κερδίσαμε με επιτυχία την αναδιανομή γης σε όλη τη χώρα σε ακτήμονες αγρότες.
Η BKF συνδέεται με άλλες μαζικές οργανώσεις, όπως η Bangladesh Kishani Sabha (για τις γυναίκες αγρότισσες), η Bangladesh Adivasi Samity (για τις εθνικές μειονότητες) και η Bangladesh Chhatra Shava (για τους φοιτητές). Είμαι μέλος των κεντρικών επιτροπών τόσο του BKF όσο και του Bangladesh Chhatra Shava. Το Bangladesh Chhatra Shava προήλθε από ένα μεγάλο φόρουμ ενότητας φοιτητών που προέκυψε από το BKF, το οποίο τώρα οργανώνεται ανεξάρτητα από εμάς.
Το 2022 ιδρύθηκε η Chhatra Shava, η οποία σήμερα έχει σχεδόν τρεις χιλιάδες μέλη σε ολόκληρη τη χώρα, τα οποία δραστηριοποιούνται κυρίως στις περιφέρειες της Ντάκα, του Μπαρισάλ και της Ντινατζπούρ. Διεξάγει εκστρατείες για θέματα όπως η ισότητα των φύλων και η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση: για παράδειγμα, θέτει την κυβέρνηση προ των ευθυνών της επειδή δεν έχει εκπληρώσει την υπόσχεσή της να δημιουργήσει ένα δημόσιο σχολείο δωρεάν σε κάθε περιφέρεια και υποστηρίζει την προμήθεια προσιτών σχολικών βιβλίων για τους μη προνομιούχους μαθητές στις αγροτικές περιοχές. Επιδιώκει επίσης να προωθήσει την πολιτική εκπαίδευση μέσω διαλέξεων και λεσχών βιβλίου, συμπεριλαμβανομένης της ανάγνωσης μαρξιστικών κειμένων.
Ανήκω επίσης στο Κομμουνιστικό Κόμμα του Μπαγκλαντές (Μαρξιστικό-Λενινιστικό), μαζί με άλλα στελέχη του κόμματος που είναι ενεργά μέλη του BKF. Η ομάδα μας υποστηρίζει την πίστη του Λέοντος Τρότσκι στη Διαρκή Επανάσταση - την ιδέα ότι η σοσιαλιστική επανάσταση πρέπει να είναι διεθνής, με την εργατική τάξη να ηγείται σε μια συνεχή διαδικασία. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με άλλες αριστερές ομάδες στο Μπαγκλαντές που προέρχονται από μια πιο παραδοσιακή σταλινική ή μαρξιστική-λενινιστική προσέγγιση, όπως το Κόμμα των Εργατών.
Εμείς επίσης εμμένουμε στην αρχή του Αντόνιο Γκράμσι ότι οι μαρξιστές πρέπει να εγκαθιδρύσουν μια αντιηγεμονία των εργατών, των αγροτών και άλλων εργαζόμενων μαζών σε όλη την κοινωνία, από την οικονομική μέχρι την πολιτιστική σφαίρα, ενάντια στην αστική ηγεμονία. Η δημιουργία αυτής της αντιηγεμονίας αποτελεί προϋπόθεση για την επανάσταση, την οποία μπορούμε να επιτύχουμε με την ενίσχυση των αγώνων των υποτελών τάξεων σε όλη τη χώρα, αναπτύσσοντας παράλληλα οργανικούς διανοούμενους μεταξύ των αγροτικών ιθαγενών κοινοτήτων.
Οι περισσότεροι από τους νέους της Chhatra Shava και του CPB (ML) είναι παιδιά αγροτών και εργατών του ανεπίσημου τομέα, οι οποίοι επίσης οργανώνονται γύρω από αιτήματα για τα δικαιώματα των αγροτών, τη μεταρρύθμιση της γης, την πρόσβαση σε αχρησιμοποίητες εκτάσεις, την κλιματική δικαιοσύνη, την αγροοικολογική γεωργία και ούτω καθεξής. Ήδη ακούμε και υποστηρίζουμε τα παιδιά των αγροτών μελών μας που τραυματίστηκαν ενώ συμμετείχαν στο κίνημα στις περιφέρειές τους.
Promise Li: Ποια θεωρείτε τα επόμενα στάδια του αγώνα;
Lydia Silva: Ο αγώνας δεν έχει τελειώσει. Η κυβέρνηση μεταρρύθμισε και πάλι το σύστημα των ποσοστώσεων, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν περισσότεροι από έξι χιλιάδες διαδηλωτές υπό κράτηση από την πανεθνική καταστολή. Οι ηγέτες των φοιτητών εξακολουθούν να συλλαμβάνονται και να απομακρύνονται από τα σπίτια τους και τα νοσοκομεία. Κάποιοι διώκονται για την ένταξή τους σε κόμματα της αντιπολίτευσης, ενώ πολλοί είναι αθώοι πολίτες που μπορεί να παραμείνουν φυλακισμένοι επ' αόριστον.
Η αστυνομία διεξάγει τυχαίες έρευνες στα τηλέφωνα των ανθρώπων στους δρόμους για να αναζητήσει οποιαδήποτε σχέση με το κίνημα. Γνωρίζω έναν δεκαεπτάχρονο στον οποίο επιβλήθηκε ποινή επτά ημερών, η οποία ακυρώθηκε μόνο μετά από μαζική πίεση. Παρ' όλα αυτά, στάλθηκε σε σωφρονιστικό ίδρυμα ανηλίκων μέχρι την περαιτέρω διερεύνηση.
Από τον κατάλογο των αιτημάτων των φοιτητών, μόνο αυτό για τη μεταρρύθμιση της ποσόστωσης έχει κερδηθεί. Η κυβέρνηση εξακολουθεί να μην έχει αναλάβει καμία ευθύνη για τις δολοφονίες και τα βασανιστήρια, να παραπέμψει τους ενόχους στη δικαιοσύνη και να ζητήσει δημόσια συγγνώμη από τις οικογένειες των οποίων τα παιδιά σφαγιάστηκαν μόνο και μόνο επειδή προσπαθούσαν να βρουν αξιοπρεπείς δουλειές για να τερματίσουν τη φτώχεια γενεών που βίωσαν, ή από το νήπιο που πυροβολήθηκε στο κεφάλι στο μπαλκόνι του σπιτιού του.
Υπήρξε επίσης κάποιος που πυροβολήθηκε επειδή απλώς παρέδωσε τρόφιμα και νερό στους διαδηλωτές σε ένδειξη αλληλεγγύης, και αυτό το υλικό έχει γίνει viral. Αν και οι συλληφθέντες φοιτητές ματαίωσαν τις διαμαρτυρίες με δημόσια δήλωσή τους, κάποιοι άλλοι φοιτητές ηγέτες που δεν έχουν συλληφθεί προσπαθούν ακόμα να συνεχίσουν τις διαμαρτυρίες. Πρέπει να συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε δυναμική και να ζητάμε διεθνή αλληλεγγύη. Ελπίζουμε να επικρατήσει δικαιοσύνη για τους φοιτητές καθώς πιέζουν για περαιτέρω μεταρρυθμίσεις.
Πηγή: Jacobin
και https://internationalviewpoint.org/spip.php?article8622
